Ben Züleyha deðilim ama Yusuf’un kuyusu içimde iþte Dilek mendillerini Saçlarýma asýp gidiyo Yarasýndan gocunanlar Ruhumun çatlaklarýna Su serpiyorlar gözlerinin bebeklerinden
Onlar gidiyor Ben Aþk’ýn kýrýntýlarýný biriktiriyorum Göðsüme en yakýn cebimde Bir kaç adýmlýk takatim kalýyor yürümek için Bakýyorum ki benden önce Avuçlarýmda yürüyor hayat çizgim Kýsa kýsa yol haritasý oluþturuyor týrnak diplerimde
Tenime en karasýndan astar çekeyim diyorum , yeter Ýçimi kimse görmesin artýk . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
züleyha34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.