Bir gülden borç alýnmýþtý ömrümüz Hem soðuktu ellerin Ayrýca hep susuyordun
Veresiyeyi kesmiþti gökyüzü Kalemim eðrilmiþti Unutmuþtum saymayý O cümle birikintisi Hani Fuzuli Bað bana Bahçe sana, bað bana Deðme zincir kâr etmez, Zülfün teli bað bana Diye söyleyivermiþti içimi Taaa o zamandan bilmiþti çokluðunu
Ýþte orada sakladým kendimi Çýkmadým yeniden ortalara Kýzarmýþ ekmek kokmasýný da, Kâðýttan gemiler yapmasýný da Orada öðrendim
Hiç büyümedim bir daha Hiç soru sormadým Azaldým erkenden, Eksildi ruhum
Þakaðýma sensizliði dayayýp Sürdüm yalnýzlýðý namluya Sen benim canýmý Öyle bir yakmýþtýn ki Uyuþmuþtum zaten Acý duymadým Uçup gittim usulca Kanatlý mazeretler türeterek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat Avcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.