GEL GÖR GURBET BENİ NEYLEDİ
Elim kolum yorgun artýk tutmuyor iþte
Gece gündüz durmadan çalýþtým býktým iþte
Her sabah erkenden karanlýkta beþte
Gel de gör beni gurbet neyledi
Kulaklarým saðýr oldu da duymuyor
Gözlerim iki adým ötesini görmüyor
Halimizi kimsecikler de sormuyor
Gel de gör beni gurbet neyledi
Yavrular da ele avuca sýðmýyor
Yeni nesil kadir kýymeti bilmiyor
Yaþlandýkca kahýrlar çekilmiyor
Gel de gör beni gurbet neyledi
Ne ben benim gülüm nede sen o sensin
Ayrýlýklara yeter bir son verilsin
Kolay deðil bunu herkes bilsin
Gel de gör beni gurbet neyledi
Bizleri birer para makinasý sananlar
Ýzine gelince bir yerine beþ alanlar
Vatanýn ekmeðini yeyip yatanlar
Gel de gör beni gurbet neyledi
Hakký Kalabalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.