Çatlak bir duvar dibi yaslandýðým anýlar Elimle yokladýkça parça parça sökülür Sanki bülbül sesiydi kulakta ki týnýlar Elimle týkadýkça gözlerimden dökülür Damla olur karýþýr geçmiþin izlerine Gönül sanki bir dehliz saklanýr gizlerine.
Son verdiðim dilimin suslarý kopuk kopuk Dinlenmeye muhtacým düþünmekten yoruldum Sýrtýmda ter birikti sanki deniz de köpük Silmek fayda etmiyor özlemlere kuruldum Gaipten sesler gelir ümit yürekte atar Elimi koysam susmaz sevdayý öne katar.
Çarmýha gerilmiþim kan damlýyor elimden Güneþ tepemden bakar kýzdýrýr olanlarý Bu cinayet benimdir söz çýkmýyor dilimden Katil olanlar bilir vicdana dolanlarý Piþmanlýk köþe bucak duygulardan kaçýyor Yakalansa ne olur dili ateþ saçýyor.
Mendil serip oturdum geçtiði yollarýna Bu dilenci edasý sanki üstümden sarkar Baykuþ gibi oturup o gönlün dallarýna Ýstenmemiþ olmanýn sýzýsý içi burkar Çekip gitmek çözümse beni bu yoldan alýn Kimsenin olmadýðý dað yollarýna salýn.
Ýçimde bir yerlerde küçük bir kýz aðlýyor Çok sevdiði oyuncak ellerinden alýnmýþ Çýðlýklarý arttýkça sesi yürek daðlýyor Bu ayrýlýk namazý daha önce kýlýnmýþ Kazasý makbul deðil zorlamak gönlü yorar Elbet bir gün Yaradan hesabý ondan sorar.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.