’’Abi sen nesin?’’ Çocuk bana bakýyordu, Arkamda da kimse yoktu O, beni merak ediyordu, Ben ise bilmiyordum. Derken...
Derken dedim ona ’’Bana abi dedin ya, Abiyim iþte, diðerleri gibi.’’ Diðer abiler o saatte okuldalar, Okulda olmayanlar iþteler, Ýþte olmayanlar kahvedeler. Ben ise...
Ben ise giymiþim eteðimi, Çekmiþim çoraplarýmý, Baþýmda ponponlu bere, Ellerimde ekose bir gayda, Edremit ’e karþý, Aðýt yakýyorum Bu yurdun tanrýlarýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhan Kemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.