Nasýl da titrerdin üzerime, ellerimi öperdin. Fýrtýnalar kopardý küçücük yüreðinde,beni çok severdin... Yetim gecelerimizde, ayazýn acýsýna sarýlýrdýk çýplak odamýzda beraberce, seninle biz çok üþürdük. Erkek, çocuk bakýþlarýn ýsýtýrdý içimi sadece, büyürdün gözlerimde. Ve, unuturduk da soðuðu o an,öylece gülüþürdük.
Ama, bazen de hüzün rüzgarlarýna kapýlýrdý gönüllerimiz, çaresizliðimize aðlardýk hani… Yetmezdi tebessümlerine gizlediðin sevgin, zamaný ýsýtmaya. Sönerdi gözlerindeki o ölümsüzlük ateþi,soðurdu hava. Sakýnamazdýk, gözyaþlarýmýz ýslatýrdý masum gülüþlerimizi. Ve biz, oturup yakardýk acýmasýzca, yakar ve ýsýnýrdýk kimsesiz düþlerimizi…
Bir tutam hayat-15.01.2014-Azerbaycan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir tutam hayat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.