KARA BİR BULUT GİBİYDİ HAYAT

Kara bir bulut gibiydi hayat;
Acýmasýzca çöreklenirken
gülen gözlerime yaðmur yaðdý
Ben inatla tebessüm ettim ve,
Acýtsa bile baþardým iþte,

Ben üzmedim hayatýmdakileri
Kimsenin de üzmeye hakký yok.


Saðýrlaþan kulak çýnlamasý
gibiydi beynime dolan sesler,
Gideceðim yeri kestirmeden
yürüdüm yoruluncaya kadar
Ayaklarým kan revan içinde
Acýtsa bile baþardým iþte...

Denize attým artýk dertleri
Dalgalar alýp götürsün diye.

Çok imtihandan geçti bu yürek,
Savaþtým, zorlandým ama yendim.
Bir çok insan þaþýrdý olana,
Anlatmadým, sakladým sýrlarý,
Ýçimden geçenleri yazdým..

Benim yazdýklarým þiir deðil,
Yaþadýklarýmdý, satýr satýr.

Her insanýn bir kaderi vardýr,
Elinde deðildir tüm olanlar,
Artýk sonuna gelsek de aþkýn,
Pes etmek yok hayata, umuda,
Yeniden yaþama sevincini
Hissedebileceðimiz günler
Elbette gelecektir, unutma.


Aylin AKGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın: