ne zaman yüzleri örtülse gelinciklerin ufukta kaybolur efkârlý bir muamma filizlenir toprakta kurþun çekirdeði köþe baþlarýnda uyur tilkiler tutuþur ortasý dehlizlerin
ne zaman üþüse kör karanlýk çöle sürgün düþer kum tanesi avuçlarýnda vaha taþýr bir çocuk kökleri sökülmüþ gövdeler gibi suyun topraða vedasý gibidir ayrýlýk
ne zaman dudakta kurusa nehirler ýlýk bir çiy tanesi düþer alnýndan çimenlerin beyaz bir uyku girer ansýzýn suya ardýna bakarken penceresinden evlerin sonsuza yolcu gibidir ummanda gemiler
Derkenar
Fatih Karataþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
f.karataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.