bundan böyle gönül dostumsun,-aman sakýn nazar deðmesin- demiþtin ne oldu, ne yaþandý,aramýza hangi kara kedi girdi de dostluk sona-erdi hayýrsýzlýk, vefasýzlýk, unutkanlýk dostluðumuza maydonoz mu ekti sorgulamýyorum artýk; sevenin de sevmeyenin de caný saðolsun.
caným öðretmenim dediðim o gün, gönlümün köþesinde en anlamlý yerden gittin yýllarýn hatýrýný saymayýp, yaþananlarý hiç sayýp, bir kalemde silip tükettin bir anda sanki yer sarsýldý, yivler açýldý sende boþluða düþü-vermiþtin onur saydýðýn gururun,bendeki güven duygularýnýn da baþý saðolsun
þimdi ortak dostlarým sorup-durdular: hani o senin baþ tacýndý ne yaþandý, ne oldu da bu dostluk bir anda küllenip heba oldu dedim, suç bende deðil kalbimindi; ah kemikli deðil ki onu büzeydim varsýn kibir de, gurur da onda kalsýn; sevenlerimin caný saðolsun.
emine piþiren-2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
emine pisiren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.