“Aþk” diyerek tükensin ömrümüzün son faslý, Her nefes alýþýmda “Ya Aþk“ diyen dil bende. “Leyla” diyorsun kolay, özümde duran Aslý, Tüm aþk romanlarýnda, okuduðun hâl bende…
Kurtul yalan dünyadan, gönül tahtýmda otur, Daðlarý, taþlarý del, aþkýn gereði budur, Çiçek aç katmer katmer, istersen meyveye dur, Neyin varsa yüklen gel kaldýracak dal bende…
Aþk yolunda can fedâ, nedir bundan þâhâne, “Katli vaciptir” densin, bundan öte daha ne! “Geç oldu de, korkarým” uydur baþka bahane, Yahût masum bir yalan söyleyiver kal bende…
Gecenin ayazýnda soðuk dokunmaz bize, Ýtiraf ediyorum, ya gelirsek kem göze! Açýkcasý razýyýz bir omuza, bir dize, Yum gözlerini uzan, þakacýktan öl bende…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.