YİNEDE SEN HERŞEYSİN İŞTE...

annem olmalýydý þimdi yanýmda...
yokluðuna en güzel teselli o olurdu biliyorum,


sen gittin;
bi cuma günü hüsraný býraktýn bana,
sen gittin,
hemde kimsesizliðimin tam ortasýnda...
þimdi ne sen warsýn yanýmda,
ne bi eþ dost...
yanlýzlýklarýmýn içinde kalabalýk bildim diye seni kendime;
çaresizliðim ondandýr sevgili...
anla iþte korkuyorum yokluðundan;
ya hep böyle ilk gün ki gibi kalýrsa acým;
ya hiç dinmezse sancým...

ama yok yok;
annem hep derdiki;
korkma kýzým,"ölü bile öldüðü günki gibi kalmýyor"
giderken "öldü bil beni" dedin
ne yani sen þimdi öldün mü solumda;
kalbim mezarýn mý oldu sevdiðim...
bilirim;öðretmiþti annem ölü öldüðü günki gibi kalmaz,
bilirim diner acýlar;
ama annem sözünün devamýnda derdiki;
"kýrk gün boyunca bi ateþ yanar,
kýrkýncý gün bitane kalýr oda ömür boyunca yanar içinde...

ya ben nasýl dayanayým,gönlümde ölen senken;
söyle ben o bi acýya nasýl dayanayým...
sen yaþarken elin olacaksýn;
söyle acýma acý katmaz mý yaþarken öldü bilmem...


ahh,sen gittin ya sevdiðim,
annem olmalýydý þimdi yanýmda;
bu sokaklar sen varsýn diye sýlaydý bana;
yokluðun ilk defa gurbeti tattýrdý sevdiðim...

karalarý baðlayýp,dört duvarýn sancýsýnda kavruluyorum,
sen bilmiyosun ama ben yokluðundan çok korkuyorum...


intihara sürükleyen bi aþkýn elinde saklamak isterken son satýrlarýmý,
sana haykýrasým var susarken bile tüm sancýlarýmý..

cennet kuþlarý uçuyor sevdiðim,
birdaha konmayacak senin dalýna belli,
belli,dönüþsüz bi yola girdi bu sewda...
yaktýðýn ateþ,
gençliðimin son demleri gibi sanki...
iflah olmaz birdaha diyorlar;
feryadýmý deðilse de duy sewdiðim eli...
korkuyorum yokluðundan,
yokluðunda kaybolmaktan...
en çokta bu sevdanýn kurbaný olmaktan...
korkuyorum sevgili...
korkuyorum...

sen gittin diye satýrlara sýðdýrmaktan baþka çarem yok seni...
þimdi kapat gözlerini ve düþün giderken bana yaþattýklarýný...
ve ben herþeye raðmen sana diyorum ki;
yinede sen "HERÞEYSÝN ÝÞTE"

^cENNET kUÞU^


Sosyal Medyada Paylaşın: