Ve
BEN SENİN EVLAT HASRETİNE YANARIM
Bir gece ampulun ferini söndürüp
Öpmeden uzanýrsa kadýn yataða
Dizleri göbeðinde iki büklüm ,
Hani baþý omuzlarýnda yumuþayýp ,
Kendini kucaklayýp kývrýlýyorsa,
Avuçlarýný dudaklarýna bastýrýyorsa garipce
Gýrtlaðýnýn yokuþuna yapýþmýþsa hasreti
Bu durumda hiç beklemeden, sessizce
Bir empati kurmalýsýn kendine...
Bil ki, balýða çýkma zamaný deðildir, bu gece
Bir deniz feneri istiyorsan, kendine
Kadýnýn kaynamýþlýðýna sarýlýp ,
Hasretine çoðalmalýsýn, gizlice...
Bugün sanki ona evlatlar günüdür
Bugün sanki gurbetteki evladýn, tek günüdür
Sanýrsýn, hergün evladýnýn günüdür...
Þimdi bir yaðmur damlasýndaki toprak kadar ýslak
Uyurken o mahzun kývrýlýþýna bakarým,sarýlarak
Þimdi benim dizlerimde göbeðimde, iki büklüm
Gýrtlaðýmýn yokuþuna týrmanýrým, aðlayarak...
Artýk bu þiirleri yazarken, biliyorum
Sen her gece uyuduktan sonra, bir tanem
Nice çýplak gecelerim, gökyüzüm oldu
Seviþti kendi yalaðýnda karanlýklarým
Bir evladýn hasreti koymadý bana, hiç bu kadar
BEN SENÝN EVLAT HASRETÝNE YANARIM !!!
Vedat DÜNDAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.