Yine ertesi günün artýðý sabahlardayým Daðýlmýþ düþlerin cehresi Kapý dýþarý ettim bedenimin yorgunluðu Her hangi küçük bir sessizlikte Dinlenmeyi dilerken kendime
Bir avuç yalnýzlýk itekler ayaklarýmý Kalabalýðýn orta yerine Gidiþim birine telaþ yamasýnda
Lakin o ezik kaldýrým taþlarý Birçok yolcuya çiðnetir baðrýný Taþ iken duygular Ne fark eder ayaklarýn vebal döven sesleri Demiþken
Az ilerde bir vapur kalkar Son yolcusu yutkunur Avuçlarýnda bayat bir simidin kýrýntýsýný Belki bir yerde Kavuþma dileyen yüreðine doðru gider Ona da bile özenmiyorum
Ah! Birde martýlar var,düðün dernek havasýnda Oradan oraya kanat, Çýrpmaktan çýrpmaya gönüllü sanki Ve ben yine Ýstanbul’dayým Bir o kadar yalnýzlýðýmla gülümsemiþ….
tablo deðerli arkadaþým...... Nuri Can emeðine saglýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.