SENSİZLİĞİN YÜKÜ

Bilinmez bir denklem içine sýkýþtýrýlmýþ duygularým
Arap saçýna dönmüþ hayatým
Pantolonumun yýrtýlmýþ paçavralarý
Umutlarým gibi sökülmüþ ceketimin düðmeleri
Yalnýzlýðýma çay demleyen sakine haným
Periþan halimi görüp de üzülme diyen meyhaneci Halil usta
Pencereye yanaðýmý dayayýp yollarý izlerken
Yollar bile üþeniyordu þu halime
Toprak üþüyor ben üþüyorum gökyüzü kararýyor
Ay çýkmak istemiyor bu geçe
Hayatýmda bir yýldýz daha kayýyor sana
Dilek tutmak kalýyor sadece görenlere bana da hüzün
Üþüyor son baharda yapraklar, bir bir dökülüyor
Saçlarýma aklar düþüyor
Oysa ben senden neler istemiþtim
Saçlarýmýz beraber aklaþacaktý böyle yalnýz deðil
Bütün gölgelere akþam düþüyor bana da yalnýzlýk uðruyor
Giden yolcularý gelen yolcularý izliyorum emin önü iskelesinde
Oysa ne de çok binmiþtik bu vapurlara
Martýlara atýðýmýz simitler vapurun ucunda yaptýðýmýz Titanik
Deniz melteminin okþadýðý saçlarýn dalgalanýyordu
Dalgalanan saçýn yüzeme deðiyordu ömrüm o an bitecek gibi oluyordu
Martýlar sevgilim martýlar bugün yine ayný iskele etrafýnda
Beni görüyorlar elimde simit yok, sen yoksun yanýmda halime aðlamaya baþlýyorlar
Bakmaz artýk kimseler yüzüme
Beni gören hayattan soðuyor
Alnýma acýlan kötü kader hatlarý
Yüreðimde taþýdýðým sensizliðin yükü

SERKAN ÞÝMÞEK

Sosyal Medyada Paylaşın: