“ALÇAK GÖNÜLLÜ”
-I-
Ne ben oraya geleyim
Ne de sen beni þölenlerle aðýrla
Ne kýrmýzý halýlarda yürüyeyim
Ne de karþýlanayým alkýþlarla.
Ben þuramda öyle iyiyim ki
Altýmda ahþap sandalye
Önümde bir ucu kýrýk masa
Üstünde anteni gülden bir radyo
Tebessümümde daðýnýk bir sohbet
Konusu serden seraptan olsa da
Çýkýnýmdan dökülme ve hýçkýrýktan içli.
Çayým, sigaram yanýmda
Peynirim, rakým da
Biraz kadife ses, biraz devinimli düþ
Biraz neþe, biraz hüzün,
Biraz da memleketimin olmazsa olmazlarý
Bazen de
Yatýlý misafir ezikliði
Kadere atýf tekmil çevrem
Cehaleti aydýnlatan sahneler.
Hayýflanmalar, üzülmeler
Ve derinden iç geçimleri.
Körfez þu yanýmda, alabildiðine beklenenler bu
Diðer yanýmda ayný evin göðe bakanlarý
Karinasýz sandalýmda bizim insanlar.
Çoðu kere delifiþek fýrtýna içimde
Kaygýya mermi sýkar öykümün sol köþesi
Vuruntular var gücüyle dikine dikine
Hýrsýmýn ýrgatý aklýn
Hürlük köþküne geç varýþýnýn öfkesi
Ýyiyim ben böyle
Al gölgeni bedene düþmüþ düþlerimden
Özgün çekeyim kelepir nefesi.
-ýý-
Ne acý yaþamalarýn yük gelmesi
Nasýl bir vahþet insanýn insaný yemesi
Ne dehþet ölümlerin görmezden gelinmesi
Çýldýrmaz mý öfke, dilini ýsýrmaz mý hiç endiþe
Bir kemana sarýlmaz mý keder
Þu kurgusal devinimli yerkümeste
Kýsmetse yaþamalara ekli biraz daha zaman
Tüketmesin hürlüðümü hýrstan umulan
Tutkular, utkular, akla sürülmüþ olgular
Yaþamalara sarýlmýþ yabancý kurgular
Benim derdim deðil
Benim kavgam sevmeler
Benim kavgam hürlüðe doðum
Sevmeleri sevilmeleri göz göze görmeler
Benim kavgam
Kývrýmlarda evrimsel estetizme varmalar.
-ýýý-
Ne baðdaþ kurdum gücün gölgesine
Ne pösteki serdim çakal bölgesine
Ne atladým siyasi ýrgatlar terkisine
Ne de tuz attým teþhir iþçileri helkesine
Ben þuramda, kendi kendimle varým
Ucu çetrefil dövüþlerimle beraberim.
Ýktidarlar, erkler, üretimler, tüketimler
Gösterimler, akýl çelmeler
Benim bedenimde iþlevsiz iþler.
Mutlu olmalar, haza varmalar, iktidarlar
Saklý aslýnda kývrýmaltý þehrimde
Ne küresel ne evrensel ne de göreceli
Kurmuþ baðdaþýný derya üstüne karinasýz sandalým
Dört yön, dört zamanlý iþler.
Dýþa vurum, doðallýk, aþk, estetizm, biraz da sen
Bohçamda ekerim, gökte biter, yerkümeste biter
Hor görme, ben böyle iyiyim kendimle
Al kandilini
“alçak gönüllü” yaþamalar apýþ aramda tüter.
-ýv-
Düþür omzundan gündelikçi kalpazanlarý
Hürlüðü hürlükte bulmayý özlerim
Ve seni bedende deðil, sende seni
Keþfi natamam mizansende beklerim.
Tem 2015 Narlýdere/ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.