Hasrettim...!! Ama neye hasret kaldýðýmý, Sordum Kendi kendime..Sevgiye mi..? Konuþacak bir dostun, yokluðuna mý..? Yaþadýðým yüzlerce sýkýntýlara mý..? Geçmiþte çektiklerime mi..? Hep sorup durdum, kendi kendime.. Sordukça da,aðladým bugece.. Kendimi ilk defa çaresiz, Dertlerine çare bulamayan, Eli kolu baðlý olarak gördüm.. Ve Biçare olduðumu anladým bugece.. Ve içinden çýkamadým.. Derman bulamadým, çaresizce çýrpýnýþýma.. Ve ilk defa, doyasýya aðladým bugece.. Ýlk defa, usulca aðladým bugece.. .Bir sýcak ses aradým, etrafýmda.. Bana seslenecek, kadife birses.. Ama yoktu, dört duvardan baþka.. Hiç kimse yoktu yanýmda.. Ve ben ilk defa, derinden aðladým Bugece.. Yetim , yaralý yüreðim,çaresizce aðladý Bu gece..... ÞimalGüney!! (HA) Sosyal Medyada Paylaşın:
şimalgüney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.