İpe Dizili Mandallar

döndü
evine gitti
iyi tanýdýðýn birinin içine düþersen
onun kollarýný giyinip onun aðzýyla yalvar
korkuyorsan öldükten sonra sen
uyanýp kendine dönebilirsin yeniden

uzaklaþýyor uyuþarak unutan biri gibi
nedense bunu biri söylemeli
ipe dizili mandallar da bütün renkler var
biliyor ve hatýrlýyor diye sahneler
bu ben olamam

saksýlar kurudu
hangi vakit su vermiþtik
kýtlýk çýkmýþtý da içtiðimiz suyu esirgeyip
ne zamandýr yaðmur yaðmýyordu
siyah çocuklarýn kýsa boylu aðaçlardan emdikleri öze
inanmýyorduk

yavaþ yürüyen bir tren de aðzý açýk horlamalarýný hiç saklamadan
diðer istasyondaki satýcýlara kadar
yanaklarýnda camýn soðukluðunu duydum
bir ara uyanýp baktýn öyle
sanýrým hala uyuyordun

az biraz kanat esintileri
hýzlý akýncýlar söylenip ufka karþý uçtular
karýþabilir miyiz denizin kirli mavisine
hiç olmazsa biraz köpük beyazý
beni çarçabuk karþýya götürsünler
bu üzülen koku benim yalnýzlýðýmdýr
ve utangaçlýðým
þu siyah bulutlar geçene kadar

ben seni evde unutmuþum
al kaçýr kime diyorsam ayak olayým
týkýrtýsýz köþe baþýný dön arkanda gölgen
karþýdaki nalbura adresi sor neredeyim
kesik parmaðýmý gözlerine batýrýp fark ettiðin istikamet
yüreðimden dökülen bir þelalenin dibi
ýslanmadan geç suyu
birden bire uyanýr gibi.








Sosyal Medyada Paylaşın: