Kalbim vaktine akar, ruhum niçin bizar…

Ne vakit
Yüreðimde bir
Sýcaklýk hissetsem
Alýp götüren rüzgârla
Hazzýna eriþmek istesem
Ýçinden çýkamadýðým sualleri
Hazanýn vicdanýna terk etsem
Hal melülleþir,
Ýzan daralýr, göz bakarken
Kendiliðinden yaþlar boþalýr


Arzýn
Dinmeyen dertleri var
Ýnsanlýk adýna
Her kim nefsine
Kulluk yaparsa kime zarar
Hakký tespit,
Batýlý ret etmek niçin
Bu kadar baðnazlýk içinde çabalar
Asabiyet ve hýrs nefsin payesidir,
Ýhya edildikçe beslenen densizdir,
Kim ona bakar


Gönlümün
Meftun olduðu
Bir hakikat var
Edebi, nezaketi, zarafeti,
Bilgi ve hal terbiyesi
Bir baþka bahar
Kalbim sürura hasretken,
Umutlar ihlâsýmdan el çekmiþken
bu can karþýma çýkar
Edebi nazarý,
Mýsralara zerk ettiði hazzý,
Vuslata olan sevdasý
Ruhum dostluðuna kapý aralar…


Mustafa CÝLASUN




Sosyal Medyada Paylaşın: