Pervaneysen bu aþka yanacaksýn ey gönül ! Kül olmayý maharet sanacaksýn ey gönül !
Aðlamak da nedir ki kanlý göz yaþý döküp Ýki büklüm olacak hattâ kan kusacaksýn Ciðerini yerinden kendi elinle söküp Feryadým duyulmasýn diyerek susacaksýn.
Hiç farký olmayacak gündüzünün geceden Uykuyu haram bilip divane gezeceksin Beynin isyan edecek her vakit düþünceden Saçlarýný yolacak kendini üzeceksin.
Hüzün adres bilecek yurt tutacak sineni Bomboþ kaldýrýmlarda yalnýz yürüyeceksin. Sýka sýka diþlerin sýzlatacak çeneni Attýðýn her adýmla sen de eriyeceksin.
Teselli arayacak umut görmeyeceksin Bir taþkýnýn selini andýracaktýr hâlin Yaþamanýn keyfini bir gün sürmeyeceksin Bir yangýnýn külünü andýracaktýr hâlin.
Çektiðin acýlarla halden hale düþecek Ýçin kan aðlýyorken etrafa güleceksin. Dinlediðin her þarký bir yaraný deþecek Sadece bir gecede bin kere öleceksin.
Sonu gelmeyecek hiç düþtüðün uçurumun Saða sola çarparak un ufak olacaksýn Göreni ürpertecek perperiþan durumun Böyle göz göre göre sararýp solacaksýn.
Þikayet edemezsin sýzlanamazsýn asla Ateþlerde gönüllü yürüyen deðil misin? Her dakikan her ânýn dolmuþ olsa da yasla Kederini peþinden sürüyen deðil misin?
Hicap duymayacaksýn bilirim bu çileden Nesimi’ce derini yüzecek bu aþk senin. Bir mukaddes duyguda arýnmýþsýn hileden Yakacaksan yakarsýn; saray senin köþk senin..
Pervaneysen bu aþka yanacaksýn ey gönül ! Kül olmayý maharet sanacaksýn ey gönül !
Hasan Hüseyin YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.