Zamanda sen vardýn, Dakikalarda ben. Her saat baþý kesiþirdi yollarým, Senden uzaklaþýp, sana gelirdim hep. Gecenin sessizliðine, gündüzün gürültüsüne... 12’nin sessizliðinde yine beraberim seninle. Gün býrakýrken kendini ay’ýn derinliðine, Seni yazarým kalemimle. Ayný noktanýn farklý kollarýydýk hep. Rakamlar aslýnda gündü bizim için, Kurulan vakitte öten guguk kuþumuz vardý. Þimdi ne öter , ne de vakit geçer oldu. Saniyeler arasýnda sýkýþtý yüreðim, Nerdesin?
m.kilincdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.kilincdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.