SENİN..

SENÝN
Benim unutamadýklarým vardý bu güçsüz yüreðime inat,
Söyleyemediklerim vardý boðazýmda düðümlenen
Belki de hiç hak etmeyenime ithaf..
Heveslerim vardý yastýk altýnda sakladýðým,
Korkarak,
Hiç kimselerime adanmýþ..
Lime lime olmuþ düþlerim de cabasý,
Ýþin maðrur tarafý,
Bütün çýkmazlara gebe bendim..
Sonra sen geldin bir yaðmur sonrasý,
Gördüðüm en güzel gökkuþaðýydýn
Öylesine özlenen..
Bekledim,baktým,düþündüm bir zaman…
Ne zaman gidecektin ki sen acaba?
Hep gitmezler miydi bu rengarenk þeyler?
Hep terk etmezler miydi gülümsettiði yüzleri?
Doðanýn kanunu buydu
karþý gelmek kimdim ki düþecekti benim gibi bir zavallýya?
Ama sen gitmedin,sen bir ilktin..
Ve ben,
Her þeyi unuttum,
Mezarlarý hazýrken öylece kurban ettim,
Unutamadýklarýmý arsýz bir gecede..
Heveslerin ibresi sana dönük çoktan,
Sen düþlerime yama misali,
Çýkmazlarým birer hayal olmuþ,
Þimdi ben yalnýzca umutlara gebe..
Yalnýzca senin..
Sosyal Medyada Paylaşın: