BEN KÖYÜMÜ ÖZLEDİM (Şiir Niyazi GÜDAY)

Anam yavrum gelmiþ deyip koþardý
Köyüm beni ben köyümü özledim
Dizlerine vurur nasýl coþardý
Köyüm beni ben köyümü özledim

Bacým gelir çörekleri yapardý
Konu komþu döner bize sapardý
Piþeni çocuklar hemen kapardý
Köyüm beni ben köyümü özledim

Tarhana dökülür sabah tan erken
Yayýðý yayýpta ayraný irken
Tere yaðýnýda dürümle yerken
Köyüm beni ben köyümü özledim

Anam herif diye bazan ünlerdi
Babam ne var avrat diye dinlerdi
Vallahi o günler güzel günlerdi
Köyüm beni ben köyümü özledim

Koyun güttüm yamaçlarda yazýda
Çok av ettim kesmelerde mazýda
Neler etti karþý köyün kýzýda
Köyüm beni ben köyümü özledim

Gurbetten sýlaya söylerim sözüm
Beyoðlu yurdum, Uðurludað özüm
Niyazi’yim kurumuyor bak gözüm
Köyüm beni ben köyümü özledim

Þiir : NÝYAZÝ GÜDAY
Yorum :Leylican

Sosyal Medyada Paylaşın: