HİSSİZLEŞEN HİSTERİ

Arada bir gidiyorum o parka,

Seni alýyorum karþýma,

Senli günleri getiriyorum hatrýma

Elimde, avucumda ne kaldýysa senden bana býrakýyorum hepsini o anda

Düþüncelerim dile geliyor

Umutlarýmsa beni terk ediyor

Bu adýna hayat dediðimiz sahnede yalnýzlýk benim payýma biçilen bir kaftan aslýnda

Kalabalýklar içindeki yalnýzlýk hem de.

Ömrüm geçmiyor, yanýyor sanki.

Senden sonra unuttum bildiðim ne varsa

Yanlýzlaþtým, hissizleþtim bilhassa

Her köþebaþýný döndüðümde sen geliyorsun hatrýma

Þimdi diyorum, þimdi çýkacak þu dönemeçten karþýma

Unutturacak bana düne dair ne varsa,

Hiç gitmemiþ gibi sil baþtan,

Ya da hiç gelmemiþ gibi en baþtan !

SEHER BARUT
Sosyal Medyada Paylaşın: