þu üç günlük ömrün yok ki yarýný, yalnýzlýklar dolaþýrlarken kalabalýklarda kuyular daðlara mahkum olmuþ nefes soluðun arka bahçesi gibi... yakmýþým dünyanýn çýrasýný, isi mutluluðu kuytularýnda saklý esen rüzgarlar asýlmýþ bulutlarýn gölgesine göz yaþlarý ertesi takmýþ ruhsuz caný peþine peþinsiz yurt gibi, gurbet eli mesafelere kalleþ sürgünlerin borozanlýðýný yapýyor yat kalk yat kalk ömür bitmiþ sessizlik sensizliðe hakim, taht kurmuþ kaygýlarýn umudu kayýplarda öpüyor zamaný zamanda onu, bir döngünün çaresizliðinin çaresi giderken güme.. tantamlar çalýyor sevgiliye geleceksiz gelecek atmýþ bacak bacak üstüne der gibi, hem varým hem yokum sen bak kendi derdine, dermansýz dert kuþlarýn nefesinde.....
(Berlin,11.01.2014)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.