SENDEN HATIRALARLA YAŞAMAKTA GÜZEL…..

Sen yokken soðuk kýþ günlerinde
Üþüyorken ýsýnmayý öðrendim
Yazýlar yazdým kendimi anlattým
Her kalemimde bizden bir þeyler
Döküldü mýsralara
Yaþarken anlayamamýþým
Meðer ne çok sevmiþim
Sanki tüm þehri karþýma almýþým
Sevgiyle doyurmuþum kendimi
Muhtaç olduðum baðlýlýðýmmýþ
Sen deðilmiþsin aslýnda
Gözler aramaz olmuþ artýk
Acýlar azalmýþ nasýrlaþmýþ
Uzun zaman geçti üzerinden
Mevsim yine kýþ
Karlar süslüyor, üþütüyor
Sevginin yerine
Düþünüyorum da hayat zor olsa da
Yaþanýyormuþ……
Þimdi yoksun;
Seni düþündükçe yaþam
Ne kadar kýsaymýþ
Meðer hiçbir þey deðmezmiþ
Kýrýlmalara, küsmelere, üzülmelere
Keþke olsan da sana sýkýca sarýlabilsem
Beni býrakma desem
Resimlerle seni anýmsamak zormuþ meðer
Neredesin
Ellerini, sýcaklýðýný özledim
Nefesini hissetmeyi anýmsýyor bedenim
Bana güç versin hayallerimiz
Senin boþluðunda kayboluyorum
Ah nerdesin?
Bu yol ayrýmý yakýþmadý bize
Sýðmýyorum hiçbir yere
Anýmsýyorum da
O güzel sözlerin hala kulaklarýmda
Sevginin büyüsünde karýþýr giderdim
Ellerim sensiz üþüyor
Toprak soðukluðunu hissettiriyor
Zormuþ sensizlik

Sosyal Medyada Paylaşın: