SUSTUM suskunluðumu kalemi me býraktým yüreðim konuþuyor kalemim anlatýyordu týpký dans eden sevgililer gibi yalnýzlýðýn gözyaþlarý cama vururken sürekli deðiþirken mevsimler sonbahar rüzgarlarýyla uçuþan saçlarým ve sýzlayabn yüreðimle ben kirpiklerimi bir bank ta býraktým
SUSTUM hep kemanýmda küçük bir kýzýn feryadý vardý hüzünlü bakýþlarýnda bir ümit bekliyordu üþüyordu yalnýzlýðýn kokusu üzerine sinmiþti ceylan gözleri sis bulutuna dönüþmüþtü cimleler dudaklarýndan deðil sadece yüreðinden dökülüyor o konuþuyordu ve sustum çünkü dökülen cümleler dudaklarýmdan olsa bile faydasýzdý ben yalnýzlýðýmý suskunluðumu bir bankta býraktým AYNUR EKÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kalp yarası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.