'Helal lokmam var' diyen evliyadır yanımda

yaþanmamýþ þiirler, dilimde dolaþýr
’yalancý mýyým’ diye sordum kendime?
yazý var, söz var ; özler can çekiþir
hayalimle gerçek yarýþýr , tenimde


’gâhi evliyayým’ diye cevelan ederim
fettanlýkta Yusuf kardeþlerinden, beterim
’min meniyyin yumna’ hitabýna tüterim
dost küsünce,eller satranç oynar canýmda


herkes ilahým der , kul nerde bulunur
dili susar, hali nemrudum; Diye bilenir
sadaka toplumu olduk ’haklar hukuktan’ dilenir
dünümde ’ a’ katildi; malumlar bu günümde


ne iyi var, nede kötü; Dünya biliyor
zalim mazlum, mazlum zalim olabiliyor
katiller hükmüne, fetva bulabiliyor
Allah a vekilim diyen ilah lar var dinimde


ruhun erkeði diþisini bilen var mý ,desin
kadýnlýk erkeklik tenlerdedir ,bilinsin
aslanýn diþisi aslan çakala ne densin
’helal lokmam var’ diyen ’evliyadýr’ yanýmda


yarsuadým, þahý merdan Alimin kadri hüda
Hasanýmý zehirledi nisa-i ismi cüda
Hüseynim, Ker bela da kim yetiþti, imdada
Sýrrý Huda nýn hikmeti gizli, divanýmda








’min meniyyin yümna’: kendini beðenen insan oðluna ’sýçrayarak çýkan bir damla su(meni)(pislikten)baþka bir þey misin’ mealindeki Kuran-ý Kerim ayeti...




Sosyal Medyada Paylaşın: