Bir Mum Yaktım Oturdum Aydınlığına Eridikçe Eridim BENDE bademagaci88
Bir Mum Yaktım Oturdum Aydınlığına Eridikçe Eridim BENDE
Bir mum yaktým oturdum aydýnlýðýna eridikçe eridim bende mumun ýþýðý ne kadar çoktu ilk yandýðýnda ayný benim çoçukluk yýllarým ýþýðý gibiydi herkes farkedebiliyordu. sonra mum eridikçe azalmaya baþladý ýþýk odada kararmaya bir hikaye gibi beni anlatýyordu bende büyüdükçe ýþýðým günden güne azalmýþ kendime yetmez olmuþum.
Mum eridikçe çirkinleþiyor kaçacak,akacak yer arýyor bende insanlarýn çirkinleþtiðini hissettikçe bu dünyadan kaçasým geliyor aynýyýz iþte mum arasýra sönebiliyor yeniden yanýyor benimde gelgitlerim oluyor bazen dünya dar geliyor bazende çok büyük öylede böylede yaþanýyor
Mum dibine yaklaþtý sonu geliyor ýþýðý kendine bile yetmez oldu caný çýktý çýkýyor bende mi yaklaþtým yol sonuna hiçbirþey gitmiyor artýk hoþuma ne yapsamda boþuna gece oluyor gündüzlerim mumlar yetmez oldu odama her mum bitince ölüm geliyor aklýma yana yana gidiyor mum ateþinden son bir sesi çýkýyor sýss diyor sönüyor feri benimde sonum böylemi yana yana insanlara kana kana caným deðemeden canana çýðlýklarým duyulmadan cihana göçüp gidecek miyim ahir zamana yalan dünyadayýz ya þimdi gerçeðine kavuþacak mýyým sonunda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bademagaci88 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.