MAVİYE ÇALAN LACİVERDİN DERİNLERDEKİ DİNGİNLİĞİ

fiyonk üst dudaðýna
ve de kýrmýzý þarap taneninin býraktýðý, dilindeki buruk demir tadýna,
en kuytu köþesinde cildinin, gözeneklerine iþlemiþ nikotin kokusuna,
sarý zerdali tüylerine
ve de gözlerimin görüp görebileceði en irisinden; gözlerine
kaptýrýyorum kendimi,

ve þu saatlerde gece ilerlemekte
bilgisayaramýn sað alt köþesinde saat: 23:19 demekte
yalan yok neyse aktarýyorum
ve öylece yazýyorum.
kalýcý olmak istiyorum kelimelerin refakatýyla aþkýnýn yatalaklýðýyla.

senin huzuruna çýkýnca huzur buluyorum ancak.
kabir azabýndan kurtulup
sur çalýnmýþçasýna
huzuru mahþerinde bekliyorum

gözlerimi yumup sýmsýký sonra gevþetiyorum
bir mavilik hasýl oluyor derinlerde laciverde yakýn sen varsan yanýmda.
sen yoksan kýrmýzý oluyor nedense derinlerdeki renk yumdukça
ürperip kendime geliyorum,
ensemin yanmasýndan anlýyorum yalnýzlýðýmýn kýzýl piþkinliðini.
gözlerimi sýmsýký yumuyorum tekrar,
bir kilise orgu solosu korku salýyor içime,
sonra kalbime soruyorum beynimin rubik küpü durumunu,
aha diyor kalbim çocuk oyuncaðý
sen baþýný ona yasla
Prienne motifleri gibi
Zeugma mozaikleri gibi
Babannemin oyalarý gibi
iþlemeli bu etamini sevdanýn kasnaðýna.





Sosyal Medyada Paylaşın: