Vadideki Yankılar

ilk nur çiçeðini gözlerini kapadýðýnda verdim
aldým elini rüzgarlara çýkardým
yelin içinde bir fýsýltý
seviyor musunuz bu eski çiçeði
tek tek döktü yapraklarýný papatya
baþladý aðlamaya

koþtu dere yalnýzlýklarý sunan daða
karlarý eritip uzak duran güneþ ayarladý bu günü bize
bir de dallarýný sarkýtýyor yapraklar saçlarýn gibi
sevsem mi sevmesem mi bilmem

iþte bu ev oyuklarý seneler evvelinden gelen
dedemin ak sakalý
baba annemin kemerli burnu
þarkýlar söyleyip
hep beraber seveceðiz seni
hoþ geldin yeþil daðlarýma
hoþ geldin

kokulu serendelerin yokuþunu çýkamaz fareler
çocukluðumun sabahladýðý bir akþamdan gelmiþ
onu sev azarlanýrken bulutlar
karnýndaki acýya ortak ol
bak sana dualarýný verecek beyaz kelebekler

buralarda kayýp ruhlar gezinir
çok çabuk aðaç olur meyveleþirler
söyleþirler birde akþam olunca
sanýrsýn ki uðultular þehrine geldim
kaçýp korkarsýn bir kaç gün
sonra sende alýþýrsýn bu iþe

bir de nasýl sarýlýr aþýklar bir birine bir bilsen
soðuk çakar yandýkça odun konuþur
sabaha kadar dertleþirler anlayamazsýn
uzatýrlar ellerini üþüyünce
sýcacýk bir bahar olur kuþun kanadý

bir sevinç ki sabah doldurur kadehine uzun hayatý
ölümler korkar çekinir sana dokunmaktan
bilirler ki çok çabuk yeþiller giydirecek sana yaðmur
bilirler ki upuzun bir sevda
haykýrýr vadideki yankýlar.







Sosyal Medyada Paylaşın: