GECEYE MUMLAR YAKTIM!..

yaðmurlarýnda ýslandým, rüzgarlarýnda kýrýldým
sýrýlsýklam angut yüreðim
hazanlaþmýþ mevsimlerde sarardý gönlüm
düþlerimde kaybettim gülücüklerini
gözlerinde günbatýmlarý yaþarken Ýstanbul’dun
Eyüp tepesinde aþktýn sen
boðazýn serin sularýnda kor ateþimdin
þimdi kýzkulesi bile yokluðuna öksüz
gemiler yol alkýyorken adalara hüzünlenir
dudaklarýmda hiçliðin sýzýntýlarý gezinir ey sevgili!..


geceye rengarenk kokulu mumlar yaktým
iliþtim cumbalý evimin penceresine
bir elimde kadehim, diðer elimde sigaram tüter
bakýyorum boþ sokaklarýn yalnýzlýðýna
aheste aheste çiseliyor yaðmur
cama vurdukça damlacýklar öldürüyor bahtsýzlýðýmý
çýrpýnýyor yakamozlar ’nerdesin’ diye
karalar baðlamýþ talihime isyanlarým durgun
geçmiþin güzelliðine yaslanýrken
dudaklarýndan senden habersiz buseler çalarým!..


memleket için için yanarken ben sende yanmýþým
yakmýþým tüm hayalleri aþkýnla
bir tas su içsem kana kana kýnalý ellerinden
taçlar yapsam papatyalardan
hilal kaþlarýn, ela gözlerin vuruyor derinlerden
titretiyor içimi özlemle susamýþlýðýmý
zatürenle atmýþým kendimi rýhtýmlarýn kuytularýna
sensizliðime aðlarým’ baharým’ diye
yosun tutmuþ ýrmaklarýn sularýna uzansam
dalýp gitsem cennetin deryalarýnda sana sevgilim!..


Zafer Direniþ
...

08 Ocak 2014 Çarþamba 17.00 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: