Gülünce düþtü ansýzýn;
Gamzesi çýktý suya maskesiz!
Güzelliði bile harika
Yunusça sevgi/ler
Sevgi diye,aþk diye
Tut yolunu maziler
Sarýlýverdi, bilinmezliðe
Derya yarý memnundur kendinden
Yunusça sevgi/ler
Akdeniz’e döküldü
Irmak ýrmak A Þ K L A R I
Çakmak çakmak gözleriyle yanan o yürekleri
Karadeniz bile söndürmedi ateþlerini
Dalgalar çaðlayýp durdu narin tebbessüm gülüþleri
Gerçekleþti M A V Ý / U M U T
O düþ o dönüþleri
Yunusça sevgi/ler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.