bir zamandayým ki güvercinler sadece kanat çýrpmak için uçuyor. yer ðöðü selamlarken baþý hep önde. sobalar yanýyor karlý kýþ gecelerinde. namlular sevgiye doðrulmuþ, gözler yaþ akýtma mevsimini gözlemekte. bakmayýn,güvercinler sadece asýlý gökte. niceleri havalandýrdý barýþa kanat çýrpsýn diye; ama uçan da uçuran da þeytanýn hizmetinde.
galebe çalacak bu gidiþle muhalif havanýn þiddetine kanatlarý güvercinin;ama yazýk çok geç. çocuklar çoktan vazgeçti kanat çýrpan güverciini umutlu gözlerle seyretmekten. güvercinler vazgeçmez gökyüzünü süslemekten; ama acýsý çoktan kavurdu yeryüzünü güvercinlerin leþe dönmüþ yürekleri. kana bulanmýþ her yer masum çocuklarýn minicik yüreðinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
tekoşer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.