Ýnsaný insan yapan unsurlardýr hasletler Ýç dünyasýný saran güzellik kadardýr onu muteber kýlan O nispette vardýr ve o nispette insandýr Dosdoðru olmak, dürüst olmaktýr bir anlamda Merhametli, þefkatli Güzel ahlakla eþ deðerdir insan Yakýþmýyor ona insanlýk dýþý haller Asaletini paramparça edip paçavraya döndürmek Edebi, edepsize terk etmek...
Ne latife olsun diye ne öfke halinde Küfürle haþir neþir olmak yakýþmýyor dile Ne kývrýmlarýnda her an yalaný döndürmek Ne insan eti çiðnemek gýybetle Koðuculuk yapmak iftira etmek, kara çalmak Bela ve lanet okumak Ne de beddua etmek; gerekli gereksiz Yakýþmýyor; yakýþýksýz söz diline Yakýþmýyor hiç bir azasýna çirkinlik.
Ki insan en þerefli varlýk... Yaþantýsýyla örnektir Resulallah (s.a.v.) Yakýþmýyor öyle bir peygamberin ümmetine hile Yalan dolan...
Gelmemiþtir cihana O’nun (s.a.v.) gibi bir insan Hali, tavrý diliyle; O, yaþayan Kur’an dýr Üstün ahlak timsali, O, serveri cihandýr
Dünya hýrsýyla, makam ve þöhret peþinde Her þeyi mubah gören; Nasýl da oyalanýp heba ediyor ömrünü Heba ettiði gibi ebediyetini...
Etme! Gel, ey alemlere rahmet olarak gönderilen peygambere, ümmet olan kiþi ’Yüz bin kere tövbe edip bozmuþ olsan da gel’ buyurduðu gibi Mevlana Çaðýrýyor Yaradan duyuyor musun? Kaybettiðin deðerleri kazanmak için Gel tövbe et; vakit son demine düþmeden...