BİLİNMEYEN BİR DERGÂHIN HÜZÜNLENMİŞ ADAMI

bir öfke kadar naif
ve özlem, acýnýn bir ferdi.

bu þiir bilmediðim bir dergâhýn
nakýþ tutmamýþ tarafýndan ifþa ediyorum gün yüzüne!

tutunmamak için
çarþaf altýnda tutulan onca eldiven
kelimelerimi unutmuþ çocukluðumdan arta kalan

iþçi kurumundan ödünç alýyorum sevgimi
kaç doz aldýysam ihtiyaç geri
yola býrakýyorum sana gelen
bütün umutlarý

sana geliyorum
gelirken bir beyaz kâðýttan
yapýlmýþ gemileri maviye sunuyorum

görülen
yahut görülmeye yüz tutan yüzülme
sana geldim bir gece ansýzýn
bunu yazarken avucumda söndürdüðüm
sigara izmaritini
sevgine baðýþlýyorum.


Sosyal Medyada Paylaşın: