imrenme yaðmurun itidaline heybetli nehirler boþ yere akýyor
hüzün kundaklar yüreðimi alnýmdan kýpkýrmýzý öp ! son nefesinde dudaklarým ölüme son defa gülümserken bilirim, gelmezsin vakit daha çok erken
moralsizim, hevesim kýrýlýr tesirinden rüzgarýn yaslandýðým bu mevsime muhabbetim hiç yok fýrsatçý bir bulutun ucuz damlalarýndan süzülürüm yanaðýna dað, her vakit onurlu deðil ay, parçalanýr ihmalkârlýðýndan her zaman namuslu yaðarmýþ kar sen öyle san !
üþümeyi bayaðý sevmiþtim bir ihtimal ve cýlýz belkilerle en fazla da beklerken seni gözlerine bakamam, kýyamam aðlayacaksýn belki avluya býrakýlmýþ bir çocuktur gözlerim kýzarým, öfkelenirim belli belirsiz yine de seni çok özlerim
uzaklarý yakýn eden bir mefhumdur sevda mesafeden münezzeh
hasret, kabahatsiz dikilir durur hasret, maðrur saçlarýnda ki siyah gibi inatçý somurtkan yanýyla hoyrat gel ! bir uykuluk çeliþkisiz göðsüme yat bulanmasýn gözlerin ýslatacakmýþ gibi rüzgarlarýmý
inkarýnda deðil artýk saklý aðlamalarý bu kentin anlamsýz sokaklarýnda kaybolur dururum ve ben her gece ýþýtmasýn gözyaþlarýmý diye bir kaç yýldýzcýk vururum
yarýný algýlayamam, dünde zaten kartvizitim yoktu
kaos mahalli kavgalarda kabahatsiz vuruþulur gaflete düþünce bütün iyi niyetlerin beni bir tek yanýlgýlar bulur sen, þefkatsizce okþa gözlerimi
vakitsiz geri çekilen ebabil gagasýnda kesilir nefesim kýrýlgan kanatlarýnda ben her gün yeniden ölürüm mevzi gerisinde sipere yattýðýn yere kefensiz gömülürüm sýnýr ihlalinde korkularým ve hayata dair yanýlgýlarým var bütün yüzleþmeler ürpertir beni hakikat ifþasýnda kaybolurum tut ellerimden býrakma ! sensizliðin alaycý koynuna
hüzün kundaklar yüreðimi bir aðýt makamýndan çýðlýk çýðlýða üslupsuzum, ninnileri söylenmemiþ çocuklar gibi ölüm cezbederken bütün ihtiþamýyla
yalnýz gönderme beni birazcýk acele et !
uytun ........
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.