Çýkýþ yok galiba Týkandým Ne geriye bakabiliyorum Nede önümü görebiliyorum Nefesim bile soðuk Bir duman kütlesi sanki Geceleri aðýrlaþan Ve aklýna her geldiðinde esmer, bir anda yaðmura dönüþen Nefesim … Çýkýþ yok galiba Galiba sý fazla Gerçekten çýkýþ yok Tabelalarý saklamýþlar herhalde Hiçbir yerde iþaret yok Týrmanýþým çabalamam Hep boþuna Nefesim artýk yaðmur olmakta Aðlamak yetersiz Kütlem derinlerde Batýk bir gemi yýðýný gibiyim aslýnda Ama ne bulan var hazinelerimi (sen) Ne de demirden yýðýný Artýk pas tutuyorum O kadar yani Su demirlerimin ta içinde onu hissediyorum bütün hücrelerimde Ama ne bulan var hazinemi Nede demirden yýðýný Çakýldým kaldým enderine Vantuz balýklarlýnýn evi oldum Saða baksam onlar sola baksam Burada her þey seni hatýrlatýyor Ama çýkýþ yok Onu öðrendim Özlemeyi de öðretin Aþkýn bilinmeyen yüzünü de Þimdi Bütün rüyalarým sen Biraz sakin biraz yorucu bütün günüm sen Biraz telaþlý biraz serüven dolu….. Unutmayý da öðret bana o zaman yaþarým belki Hayatýnýn baþýboþ ayrýntýlarýn da
ONUR DÜZGÜN 07,01,2008 21,46
Sosyal Medyada Paylaşın:
onur duzgun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.