Ve þimdi , Dudaðýmda binlerce söz ölüsü vedalarýn silahýyla vurulmuþ. Yaþasa þiir olurdu her biri Alfabenin aslarýyla yoðrulmuþ .
Keskin býçak aklýmýn kestiði damarýndan duygularým kanamaktan kangren Ýlaç kar etmezmiþ buna Öyle söylerdi annem .
Hangi yöne dönsem Yarama çarpýyorum . Pervaneler misali. Kolay deðil ateþi,ateþ ile söndürmek Bana bir ýrmak gerek. Ve bir rüzgar ýslýðý en delisinden. yelkenleri yeniden þiþirecek.
Yolunu yitirmiþ bir gezgin gibi Arýyorum içimde kaybolan hazineyi anladým ki, Yeniden yazmam gerek kalbimin þifresini.
Düþmeden yüreðime en son cemre Tutunamam dallarýna baharýn. Yeniden çýkar mý bilmem Kozasýndan kelebek kanatlarým. yeþermeden acýnýn köklerinden umudun mavi hazzý Getiremem ilk yazý. desem de zaman zaman,
Diyor ki ustam, Geç bunlarý bi kalem. Bedeli acýlarla ödenmiþ, katline hüküm verilmiþ aþklardan ne varsa geriye kalan, Hepsini silip süpüren çöpçüdür zaman.
MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKAMOZ ŞİİRLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.