Unut desem ne çare yürek isyan ediyor Daha nice güzellik yaþanacak sanýyor Mantýk gerçeði gördü bedelini ödüyor Gönül deðil mi iþte iki söze kanýyor Halbuki ne de çoktur ben gibi daha nice Ormanda aðaç gibi kurudum içten içe.
Umut hep bekçi gibi kapýlarý bekledi Ufak bir týkýrtýda uçarcasýna açtý Beklenen gelmedikçe günü güne ekledi Hayalin sandýðýný gözler önüne saçtý Görmek için bakmayýn hisseden anlar ancak Bu bir sevda türküsü sevenler dinler ancak.
Ardý sýra gömmedim anýlarý topraða Ýlmek ilmek iþledim satýrlara sakladým Çiçek altýnda gizli o nadide yapraða Þiirin gücü ile hece hece ekledim Arada okudukça kendime þaþýyorum Her satýrda geçmiþi yeniden yaþýyorum.
Billur gibi parlýyor gözlerimde yaþlarým Buz gibi yanaðýma düþünce donuyorlar Yar aklýma gelince titremeye baþlarým Tende kalan izleri o zaman yanýyorlar Unutma çabasýndan yürek yara baðladý Ezelden beri bu kalp onun için aðladý
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.