Yalnızım Yalnızlığımla

Paslandý menteþe ve,
Açýlmaz oldu artýk kapým.
Ne var bir týklatýn;
Yalnýzým yalnýzlýðýmla.

Elim uzanmaz tokmaða.
Tutmaz ki ayaklarým.
Ne var bir destek verin.
Adým atayým sonsuzluða!

Gökyüzünü görmek varmýþ bir daha.
Ama deðiþmiþ gibi bir hayli
Sarý bir benek vardý evvelden
O da mý batýp gitti yoksa?

Üþümeyi de özlemiþim.
Varsýn olmasýn ceketim
Sýcak evimde çýrpýnacaðýma
Soðukta ölmeyi yeðlerim.

Buymuþ özgürlük dedikleri meðer...

Hissizleþti dudaklarým ve ayak parmaklarým.
Ne attýðým onca adýmdan
Ne de öpüþtüðüm rüzgarýn soðukluðundan,
Var þikayetim.

Dondu kirpiklerim ve kaþlarým.
Usumda dalgalandý haykýrýþlarýn.
Bir çýð olup yýkýldý dertlerim
Dermansýz omuzlarým üstüne.

Gün doðuyor þimdi aðýrdan.
Ben batmalýyým o vakit.
Beni bekler,dönmeliyim.
Yalnýzlýðýmla,yalnýzlýðýma.



Sosyal Medyada Paylaşın:

Alican Çalışkan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KOÇAKLAMA Mezarlık Çiçeği SON MEVSİM Balıkçı Oltası Bir Gülün Hikayesi Her Şey Gülüşünde Saklı Rüzgâr, Kedi ve Fareler Hürriyete Veda İstanbul'da ÖLÜME YOLCULUK