Ben bileyim;
gidenler,kendine iyi bak derler.
geride ne býraktýklarýný bilselerdi ,
belkide gidemezlerdi.
biz bize kalýnca,teselli oluyoruz,
güle güle git demekle,öylesine,
hasrete gidenlere.
gözler nemli,ses titrek ,saklarýz hep
peki deriz,ben alýþýrým yinede özleme,
kal saglýcakla.
sen yeter ki özülme,varýnca oraya,
ben geldim de,iyi geçti yolculugum.
ben bir nefeslenip,
derim ,rahatla ,dinlen,uzundu yolculugun.
nasýlsa ben alýþacagým özlemdeki hasrete,
belkide piþman olup.
senide kendimide, unutmak için çarelerde,
bir tutamlýk anýlardan ,bende uzaklaþacagým.
unuttum deyip.
çaresizce belkide bir süre kendimle kalacagým,
boþver,yüregimde kalsýn sessizce vedalarým,
sadece ben bileyim.
Meral tice
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.