"Ey sade-dil! Zihnimin daðýnýk kývrýmlarýndan Bir düþ bakalým anlatabilecek misin? Yaþamaya direniþini... Yine hisli bir kývrýmdasýn belli Duygular aklýn hükümlerinden aðýr basýyor baksana..."
Günün sesleri dinmiþ Gece dünden yorgun Kanepede sessiz bir inilti Uykusuz Yalnýz gezinenler ortalýkta yok Ýçlerinde burukluk Kuþkusuz...
Gönülle sohbet zamaný Yarab! Kalp aðrýsý tuttu yine Nedir derdin gönül? Hiç durulmadýn bir ömür Ne sevdalar filizlendi açmayan Hep kaldýn kendi haline...
Sýzý, bitmeyen sýzý Yarab! Ne zaman nurlu bir neþe kaplasa içimi Ruhuma bir gurbet akþamý düþer Ölüm eski hüznünde deðil artýk Ayrýlýklara bile alýþtým ki Cennetim olur musalla...
Hiç, hiç bir þeyim Biliyorum Yar yoksa gecelerde, gündüzlerde Hiç bir þeyim Masum çocukluðum dýþýnda ne yaþadým ki? Günah duvarlarýna çarpmaktan baþka...
Gaflet uykularýndan uyanmalý Gecenin elbisesini çýkarýp Merhaba demeli yeni güne Sözler tazelenmeli Umutlar tazelenmeli Gerisi tecelli Ya da yine hiç bir þey...
Nice yaðmurlar yaðdý gözlerimden, hiç týnmadý özlenen Nice fýrtýnalar esti, geceler boyu dinmeyen. Bilmiyorsa, bilmiyor kýymet bilmeyen Saadete, sade-dile gelmeyen...
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.