Hicran ah yine hicran!
Gözlerin nazarý
Uzaklardan süsülürken
Sevdamýn kefeninin biçildiðini
Hissediyorum onu hiçbir an unutamýyorum
Sen yüreðinde
Onmaz fýrtýnalarýn dalgasýnda
Bizar kalýyordun, hiç bir umut bulamýyordun
Yüreðimi
Yoluna serdiðimi hissettiðin halde
Hala direniyorsun ve sevmediðini bildiriyorsun
Hasret çeken
Ruhumun mecaline týnmýyorsun
Aðýtlar yaksam
Garip bir eda ile gülüyorsun, sen delisin diyorsun
Salýnýrým
Bir sevdanýn Dinmeyen
Salýncaklarýnda
Bir umutla beklerim, gönlümün hicran pýnarýnda
Yalnýz senin
Melaline gömülürüm
Güneþin suskun ýþýðýnda
Senden uzak kalýnca bitap kaldýðýma inanýr mýsýn
Bir kez olsun
Çýldýran duygularýmý
Baðrýna basmasan ve aðlamasan, sana asla kýrýlmam
O sevgini
Dilenmek için asla
Gönül kapýna dadanmam ve seni mahzun býrakamam
Hatta diliyorsan
Seni ömrümce Anmam
Yazdýðýn mýsralarýný, bundan sonra katiyen okumam
Sen yeter ki
Bir kahýr içine girme
Nedametle nefeslenme, bir sitemle kalbini hiç burkma
Senin
Sevdanla kanmak
Þayet nasibimse, elbette hazýrým kor içinde yanmaya
Seni
Sensizliðinde hýçkýrýk
Ve gözyaþlarýnla solumaya, umutlara hüzünle sarýlmaya
Mana içinde ki
O aþkýnda kalmaya, mýsralarýnda
Yorulamaya, sevginle konuþmaya tüm kalbimle hazýrdým
Sen ise
Hala niye kaçýyorsun
Hicran kakgýlarýný halime yaþatýyorsun, haz yaþatmýyorsun
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.