Herhangi bir gün uyuduðunda artýk bütün sesler durmuþ olacak bedenin soðuk ve sýcaktan muaf turnalar yerine solucanlar aldýðýn her nefes tedavülden kaldýrýlacak Susacaksýn sessizliðe Ýþte sen insan dediðim müsvette bu kadar anlamlýsýn benliðim gibi çürüyünce
Kalkýp silkeleyeceksin kendini ciðerlerin dökülecek kargalar uçacak üzerinden ellerinle yemleyeceksin ruhun asla uyuyamayacak
Herhangi bir gün giyindiðin son elbisen bembeyaz olacak rüzgar
Sahi;
Sen hiç ölüme þiir yazdýn mý? gök yüzüne sýðmayan bulut yaðdýramadýðý yaðmurun öfkesini aldý mý hiç gözlerinden? ben yaralýyken vuruldum nasýl, nasýl da acýdý içim
Þimdi bir ayrýlýk düþün kalan ve giden haklý ve anla anlayabilirsen hayatý kaç türlü ölüm var sayamýyorum artýk bu ne zenginlik böyle
Hayat boyu sürgün sürgülenen kapýlarýn ardýndan para, aþk ve huzurdan baþka ne ki gerisi koskocaman bir yalan
merak ediyorum; akýp giden bir ýrmak kaldý mý ileride? umutlarmý yeþertmek için çoðalan söðüt dalý belkide kurumasa yataðý hayat taþýrdý kenar boyu uzun yatýya misafir olmadan anasýnýn diziden düþer miydi boynu?
ah!
Sen diyince hava kararýr þimþekler gelir bulur aðlamak geçer gözlerimden çarpar kirpiklerim birbirine gözümden düþer sibel damlalarý toprak hasretini kýrar avuçlarým içinde ve göstererek ölü eti yiyen bem beyaz elleri býrak artýk üzülmeyi terzilik baba mesleði olsa ne yazar dikiþ istemez kefen
Þiirler ne anlatabilir ki altý üstü kelimeler iþte kalem ve kaðýdý yok say nereden anlayacaksýn ne halde yar? bak üç þiir yazdým sana bu dördüncüsü oysa deðiþen tek þey gecenin örtüsü
Kapýyorum gözlerimi geçsinde göreyim ýþýðýn hükmü
Gidebilirsin hepsinin finalinden hatta ve hatta þarkýlarýda al kendi melodisini besteleyen rüzgar misali ýslýk çalarak yürürüm ben teselli verip durma bana senin üzerine sessiz harf tanýmam ne zaman adýn düþse alfabeden dilim çýplak kalýr hiç bir þeyden tat alamam
Artýk beni yok say
HAYAT!
Hiç bir kadýný eskisi gibi sevemiyorum artýk kadýnlar mý eskidi? yalnýzlýða mý alýþýyordum yoksa? seni severken...
pardon adý yalnýzlýk mýydý sevginin?
Kadýnlar ki yokken farkedilir varlýklarý bir akþam çok geç saatlerde kollarýnýn arasýna alýrsýn yastýðý aþk þaþýrýr menzilini
Kadýnlar ki Ahmet Haþim’in kafiyelerinden uzak bir sesle bulur seni gözleri bilmez acýnýn ve cesaretin rengini kocaman dilekleriyle yýldýzlarý toplarlar gök yüzünden
ben aþký b/aþka yazardým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Koç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.