Hani sessizliði bozan kelimeler vardýr ya, Noktalanmamýþ hayatlarýn eþiðinde... Sessizdi gidiþin, bekleyemedim. Soluk soðuklarýn koynundayým þimdi. Daha mý iyi oldu böyle? Çocuk oyuncaðý deðil Aþk dediðin, Ya her þeyinle seveceksin ya da her þeyimle kabul edeceksin. Mýzmýzlýðým, çocukluðum, yorgunluðum... Deðerden bahsederdin ya hep, Deðer mi diye düþünüyorum tekrar, Ama yarý yolda kalmalarým geliyor aklýma... Yol kenarýna itilen yüreðimin hatýrýna Kes sesini ve yüreðini dinle. Ne kadar adil oldun, ne kadar yanýlttýn? Ve ben senin için ne kadar doðruyum?
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.kilincdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.