Zýpkýn gibi
Babasý meçhul çocuklar peydahlanýyor
Pýhtýlaþmýþ
Kan gölü’nün içinde
Göbek baðlarý boyuna kesik
Çýrpýnýyor vahþet
Annesi ölmüþ rahmin eteðinde
Geceye öksüz þiirler akýn ediyor
Kimse bilmiyor sessizliðin sýrrýný
Kör bir býçak elimde
Þizofren duygularý hadým etmiþ
Ayýk kafalan çekemiyorum
Ýþkence
Almýþ günün yorgunluðunu
Ayak ucumdaki yan yatmýþ þiþe
Çömeldiðimde yere
En az Dünya kadar baþým dönmekte
Inanýyorum ki
Bu oyunda
Keser ve sap dönmese de
Zalimliðin yolu bir gün kurtlar sofrasýnda kesiþecek
Yürekte bir tutam kin
Gözlerde bir avuç nefret
Hesabý sorulacak
Yakýn tarihin çetelesiyle
Sen rahat uyu atam
Yattýðýn yerde
Çiçek pasajýndan
Bir demet karanfil býraktým üzerine
Sanma
Vataný emanet ettiðin gençler uykuda
Hâlâ zýpkýn gibi beklemekte
Gözleri mermi gibi
Elleri hep tetikte
sýfýrüçsýfýrbir 2014 an itibariyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.