Atlarý gri yüz atlý geçti kýlýçlarýna kan yüklemiþler damarlarý cephe sanki inse ininden insan dese "bu kurtlar kimindir" ya da "Kimdir bu uluyan ulu orta" grisi birden duracak bir yüzleri gidecek...
yüz atlarý geçti gri; atlarýn yüzlerinden geçilmez ki evcillleþtirilmemiþ kuyruklarý vardý kýrbaçlarýnýn indiði topraklardaki gri yüzlü katliamlarýn... Hepsinin atlarý yüz, yüzünün grileri at... Çelimsiz bir öfke boþacak birazdan þahdamarlarýndan...
Ranzalarý baðlayýn, diye haykýrýr olmayan köyün delisi... Ah o ne çýðlýk... Minareler secdeye gömülür de kubbelerinden seçilir ezanýn izi... Ama griler var hem atlarý hem de yollarý var... bir de baðýran deli...
Baldýran zehri deðildir ki yutayým dilimi... bu tozun dumanýn, bu kýlýcýn kalkanýn ortasýnda tüm heybetiyle yere devrilen devlerin, cinlerini perilerin hesabý elbet bana sorulacaktýr. Öyleyse bile parmaklarýmý ey demirci çýraðý; öyle bir bileyle ki gölgemin kýnýnda bile rahat durmasýn...
Yüzleri atlarý gibi gri atlýlar geçti nal sesleri hâlâ baki... Eðil, diz çök ama asla boyun eðme de dinle... duyacaksýn... Kýlýçlarýnda bileylenen baþlarýn marþlarýný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
imge_ve_sanrı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.