Sevdayý baþýma sardýn saralý,
Her gece dýþarý çýkar aðlarým.
Sen gittin gideli kalbim yaralý,
Yýldýzlý göklere bakar aðlarým.
Dallarýma kuþlar konmuyor artýk
Halimi hiç kimse sormuyor artýk
Gönül penceremde durmuyor artýk,
Ellerime kýna yakar aðlarým.
Kör-topal giderken kaldým yollarda
Bir umudum kaldý derviþ kullarda
Serçeler misali titrer dallarda,
Kafama bir kurþun sýkar aðlarým.
Býrakýr giderim çok uzaklara
Belki de düþerim ben tuzaklara
Yine de eyvallah yok yasaklara,
Kulaðýma küpe takar aðlarým.
Dönmedim yolumdan dönmeyeceðim
Denizlere atsan sönmeyeceðim
Bu acýyý kalbe gömmeyeceðim,
Yaðmur olur yerde akar aðlarým.
Karanlýk geceler Doðanay çýkar
Ateþ düþtü ise her yeri yakar
Bilirsin beynimde þimþekler çakar,
Þimþek olur gökte çakar aðlarým.
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.