sabahýn ölümünde açýyorum gözlerimi sensizliðe. ömrü yetmeyecek kimsesizliðe ölümlerimin. gelseydin sabahýn köründe bile,açardým gözlerimi. ve okurdun bebeklerinin içinden aþkýnýn beni uyutan ninnilerini. sonra çekip giderdin gerisingeri. o zaman dinerdi bir günlüðüne de olsa göz yaþý, sana kurak iklimlerimin. gel her gece olur mu? yoksa ninnilerini arar mavisi gözbebeklerimin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
tekoşer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.