uludere’de yoksul kaçakçý çocuklarý devletin jet uçaklarý bombaladý sen yoksulluktan öldüler de belki de haklýsýn ama ne kadar lüks öldüler düþünsene; jet uçaklarý! hayatlarýnda hiç kimse onlara bu kadar pahalý bir þey vermemiþti; jet uçaklarýnýn bombalarý! göz yaþlarý dinmeyecek julia bu beni bir ömür yaralayacak
insanlar julia insanlar dünyanýn her yerinde ayný ayný yükseklik ve alçaklýkta insanlar geçiyor gözlerimin önünden terli ve yorgun bir iþçi kampý gibi ya da kepenkleri kapalý bir dükkan hüznünde bazen kasvetli bir meyhane aðýrlýðýnda insanlar...
nepalli bir adamýn çölde kavrulmuþ kederli gülümseyiþini ve sri lankalý bir adamýn göz yaþlarýný hatýrlýyorum sana, bana, bize benziyordu o tayland viskisi dedikleri þey pet þiþelerine doldurulup satýlan belki de kör edecekti gözlerimizi ama bulabildiðimiz en ucuz içkiydi ve yetmiyordu unutmak için hiç bir þeyi bunlar var bir de kravatlý saygýn hýrsýz pezevenkler düþündün mü?..
neden hep biz julia ezilen, sömürülen, öldürülen hapislerde, çatýsý akan evlerde, þehrin unutulmuþ mahallesinde... ermenistan’da türk türkiye’de kürt olmayý düþündün mü
dýþarýda yaðmur yaðýyor julia ölü bir kuþ ýslanýyor balkonda sokak lambalarý bir anda yanýyor hýzla dolup boþalýyor cadde neþeli bir sokak köpeðini seyrediyoruz lenin heykeli ve ben coca cola kutularý lenin’e küfrediyor bir sarhoþ tekmeliyor coca cola kutularýný sence hala umut var mý julia
ýþýðý söndürdüm baþýmý yastýða düþürdüm bizi düþündüm dað ve deniz çöl ve uçurum oldu yol. açýlmayan her kapýnýn arkasýndasýn yokluðun varlýðýndan çok halbuki sen yastýðýn öbür ucunda iç çamaþýrlarýnla sýzmýþ uyuyorsun kutsal bir þeymiþ gibi öpüyorum göðsünden kaç gün kaç gecedir bakmadým gözlerine saydýn mý beni özledin mi julia seninle hiç konuþamýyoruz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Mısralık Devrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.